ಹಳೆಯದೊಂದು ಕವನ

ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ 

ನಿರಂತರ!

ಎತ್ತರದ ಗೋಡೆಗಳ ಕೋಟೆ
ಅಂಗಳದಲಿ ಬಾಡಿದ ಹೂವಿನ ಮೋರೆ
ಗೊಡವೆ ಇಲ್ಲದೆ ನೆಲ್ಲಕ್ಕೆ ಚಿದಿರಿದ ದೇಹ
ಕಳಚಿದಂತಿದೆ ಯವ್ವನದ ಪೊರೆ
ಚೆಲುವಿಗೆ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಇವಳೇ ಅರಸಿ!

ಹೊರ, ಹಸಿರು ಬಳ್ಳಿಯ
ಒಣಪು ಬಿನ್ನಾಣದ ಸುಂದರ ವನ
ಹೆಮ್ಮರಗಳ ಆಸರೆಯ
ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಗೆ
ತೇವ ನೆಲದ ಆರೈಕೆಗೆ                                                                                                                                                                                        ಅರಳಿದ ನೂರಾರು ಹೂ ಮನ 

ಅಂದೆಲ್ಲೋ ದಟ್ಟ ಕಾಡಿನ ಗರ್ಭದೊಳು
ಸುಗಂಧ ಬರಿತ ಹೂವಾಗಿ ನಿಂತು
ಸೆಳೆದಿದ್ದು ಬರಿಯ ವಿಷ ಮನವನೆ
ಮುಳ್ಳಿನ ನಡುವೆಯೇ ನಗುವ
ಕೇದಿಗೆಯ ಬಾಳು

ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಬಂದವರೆಲ್ಲ
ದೇವತೆ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದರಲ್ಲಾ
ಕೊನೆಗೂ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದು
ಮನದಲ್ಲಲ್ಲ ಮನೆಯಲ್ಲಲ್ಲ
ಗುಡಿಯಲ್ಲೇ!
ದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ
ನಿತ್ಯದ ಕರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ

ಪರದೆ ಎಳೆಯುವ ಮುನ್ನವೇ
ಮುಗಿದ ಕಥೆಯ
ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳೆಲ್ಲ ಬರಿಯ
ಉಸಿರಾಡೋ ಶವ

ಏನಾದರು ನಟಿಸಲೇ ಬೇಕು
ನಟಿಸಿ ಮೆಚ್ಚಿಸಲೇಬೇಕು
ಏಷ್ಟಾದರೂ ಕಥೆಯಿಲ್ಲದ ನಾಟಕಕ್ಕೂ
ಸೂತ್ರಧಾರಿಯು ಅವನೇ ತಾನೇ (ನಗು)

ಬಿಸಿಲಲ್ಲೋ ಮಳೆಯಲ್ಲೋ
ತನ್ ಹೆಸರ ನೆರಳಲ್ಲೋ
ನರಳಿಸಿ ಬೇಯಿಸಿ ಅವಮಾನಿಸಿ
ಹೇಗೋ ಬದುಕಿಸಿ ಬಿಟ್ಟ
ವ್ರಧ್ಯಪ್ಯದ ಅಂಚಿನಲಿ
ಕೋಟೆ ಬೇಲಿಯ ಬಾಳಿಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯನಿಟ್ಟ

ಅವಳು ಹೊರ ನಡೆದಂತೆ
ಕಂಡಿದ್ದು ಅವಳದೇ ಹಳೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ
ಒಳ ಹೊಕ್ಕಿದ ದೃಶ್ಯ
ಕೂಗಲು ದ್ವನಿ ಇಲ್ಲ
ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಬಲವಿಲ್ಲ
ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ
ಮತ್ತದೆ ಕಥೆಯಿಲ್ಲದ ನಾಟಕಕ್ಕೆ
ರಂಗ ಸಜ್ಜು

ಇಷ್ಟಾದರೂ
ಸೂತ್ರಧಾರಿಯು ಅವನೇ ತಾನೇ (ಅಕ್ರೋಶ)